A jednak wróciłem zobaczyć zamek w Liwie

Sobota, 3 lipca 2010 • dodano: 03.07.2010 | Komentarze 8

Pamiętam kiedy jechałem swoje pierwsze dwieście i mijałem zamek w Liwie, nie zwracając na niego większej uwagi. Wtedy myślałem tylko żeby jechać i dojechać. A do zamku miałem wrócić. I dziś nadarzyła się okazja. Zaproponowałem Piotrkowi, że pojedziemy do tej miejscowości a on ułożył trasę, którą dziś wprowadziliśmy w życie.
Wyruszyliśmy raniutko ok. godz. 6:00. Bardzo lubię takie wczesne wyjazdy, jest jeszcze chłodno i luźno. Kiedy dojeżdżaliśmy do Jadowa, mój łańcuch wydawał z siebie takie odgłosy, że martwiłem się czy przejadę dzisiejszą trasę. Modliłem się aby się nie poddał i nie skapitulował gdzieś w połowie. Wysłużył się zrobiłem na nim prawie 9 tysięcy km. Drugim moim dzisiejszym problemem było obtarcie tych... no "okolic". Całą drogę jechałem czując się jakby mi ktoś podpalał tyłek. Nie wiem co się stało, czemu wkładka mnie obtarła. Z takimi wspaniałymi wrażeniami, minęliśmy Łochów i skręciliśmy na drogę krajową nr 62. Myślałem, że będzie tam przy sobocie ciasno, ale było jednak w miarę spokojnie. Przed Węgrowem ujrzałem taki widok.

Tutaj postanowiliśmy odpocząć. Wjechaliśmy sobie przez otwartą bramę jak do siebie. Okazało się, że jest to pałac Radziwiłów w Starej Wsi, który obecnie stanowi własność Narodowego Banku Polskiego i właściwie nie powinniśmy znaleźć się na tym terenie. Nikt jednak nas nie wypraszał a starsza Pani, która o wszystkim nas poinformowała, była bardzo miła. Odpoczęliśmy trochę, podjedliśmy i dalej w drogę. Tutaj Piotrek miał mały wypadek. Achhh te bloki... Starsza Pani wystraszyła się Piotrkowej wywrotki i chciała prawie wzywać pogotowie. Skończyło się na zdartym kolanie i porysowanej klamko-manetce. Przez Węgrów śmignęliśmy na szczęście bokiem i za chwilę byliśmy w Liwie.



Nie wiem tylko skąd w kadrze wytrzasnął mi się ten czerwony pojazd. Jak robiłem zdjęcie, to nie zwróciłem na niego uwagi.
Po kolejnym postoju, ruszamy dalej, kierując się na Stanisławów. Droga z górkami i dziurami męczy dość szybko. Czekam tylko aby dojechać do Stanisławowa i skręcić na znajome wsie. Na kolejnym postoju, już w Poświętnem, zmieniamy trochę trasę, szukając kilometrów aby Piotrek pobił swój rekord dystansu dziennego. Zatem jedziemy do Wołomina na około. W Wołominie zajeżdżamy do serwisu Świat Rowerów, gdzie Pan z obsługi patrzy na mnie jak na postać z Archiwum X, widząc na jakim łańcuchu połykam kilometry. Następuje zatem wymiana łańcucha. Wiem, że powinno się to wiązać z wymianą kasety, ale na razie musi wystarczyć. Z nowym łańcuchem w napędzie, proponuję Piotrkowi przejechanie większego dystansu (brakuje 30 km), aby dobić do 200 km. Patrzy na mnie, jakby pierwszy raz mnie widział i kierujemy się już do miasta Kobyłka, gdzie Piotr kończy swoją podróż a ja za chwilę wracam także do domu.
Trasa: Wołomin-Wołomin Słoneczna-Tuł-Miąse-Sulejów-Jadów-Łochów-Stara Wieś-Węgrów-Liw-Dobre-Stanisławów-Poświętne-Międzyleś-Karolew-Tuł-Ostrówek-Klembów-Krusze-Wola Rasztowska-Stary Kraszew-Helenów-Czarna-Wołomin Słoneczna-Wołomin-Kobyłka-Wołomin
Temp: 15-26°C
Wiatr: płn. 3m/s
Czas: 6:00-12:55 (razem z wizytą w Świecie Rowerów)

Ciekawe co oszukuje, mapa czy mój licznik?