Szalona niedziela

Niedziela, 22 maja 2011 • dodano: 22.05.2011 | Komentarze 7

Dziś wyruszyłem sam, z uwagi na to, że Piotrek ma przymusowe wolne. Ja też dziś mam imprezę rodziną, więc musiałem zerwać się z rana i o godz. 7:35 już byłem na rowerze. Planów większych żadnych nie miałem. Zdecydowałem, że pojadę sobie trasą nieporęcką, bo dano już nią nie jechałem a dziś, przy niedzieli, będzie ona luźniejsza. Po drodze do Nieporętu, kiedy wykręciłem średnią 33km/h, zakiełkował mi w głowie pomysł utrzymania średniej 32km/h na trasie stu kilometrów. Okazało się, że nie będzie to wcale łatwe, bo dzisiejszą trasę, ułożyłem sobie tak bezmyślnie, że większość wyszła pod wiatr. A wiatr to wiał dziś chyba zewsząd właściwie. Były momenty, że miałem już rezygnować z tego przedsięwzięcia, ale im więcej kilometrów pokonywałem i średnia w miarę się trzymała, tym bardziej się utwierdzałem w przekonaniu, że może się uda.
W okolicach miejscowości Chajęty miałem oto takie zdarzenie. Omijając zmasakrowane pobocze jezdni, wyjechałem bardziej na środek pasa, ale ani przez chwilę nie opuszczałem go. Z tyłu słyszę już jakiś baran trąbi, choć ma możliwość wyminięcia mnie bez problemu. Na jezdni oprócz nas nikogo. Drę się więc (właściwie do samego siebie), że spier.... A on wyprzedził mnie, ale widzę że hamuje. Po chwili widzę wsteczne światła, cofa i jedzie do mnie. Ohooo, usłyszał moje pozdrowienie. Przez otwarte okno drze gębę, że mogę jechać bardziej bokiem. Więc ja kulturalnie tłumaczę mu, używając słów powszechnie uznanych za obelżywe, że jezdnia nie należy wyłącznie do niego. On coś tam jeszcze krzyczy, ale nie słyszę co, bo dalej skupiam się na jeździe, a jadę cały czas dość szybko. W końcu gość rezygnuje z wymiany zdań i odjeżdża w swoją stronę. Ja dalej koncentruję się na swoim zadaniu. Mniej więcej w połowie trasy, zatrzymuję się na jedzonko i uzupełnienia płynów i ruszam dalej w zwariowany pościg za nie wiadomo czym. W końcu, gdzieś tak w okolicach dziewięć dziesiątego kilometra nachodzi mnie kryzys i stwierdzam, że mam to w dupie i skręcam wcześniej do domu. Ogarniam się jednak szybko i dalej kontynuuję jazdę aby wykręcić tę setkę. Dojeżdżam do domu trochę wymęczony, ale jestem zadowolony z wykonania założonego celu.
Trasa:

Temp: 18-25°C
Wiatr: niby płd. 2-3 m/s, ale wiał zewsząd
Czas: 7:35-10:55